SCHEMERING

 

Het uur der schemering

Luidt het stille in

 

De wind

blijft hangen in de bomen

Verstrikt zich in het loof

en sluiert dicht

tot hij als grijze waas

de grond opzoekt en rusten gaat.

 

De merel

stilaan vleugellam

Gaat traag te voet

op zoek naar late kracht

die hij alleen nog vinden kan,

zacht onder een gevallen blad.

 

Een hazelaar

Kijkt hierop neer

met druppels op zijn rug

hij huivert toch weer elke keer,

en laat zijn handen zakken

zo is het goed, we doen het morgen weer.

Maak jouw eigen website met JouwWeb