EUTHANASIE OF

HET SPOOKSCHIP DE VLIEGENDE HOLLANDER

 

Dit wordt mijn laatste reis, dacht hij

ik vaar wel uit, maar keer niet weer

want alles is hier als vanouds

en jong zijn lukt mij ook niet meer.

 

De kerk, het plein, het lang gezicht

van uitgezakte gevels, vertellen roddels

vol chagrijn, ik ga ze nu vergeten.

 

Eén koers nog wil ik varen, recht vooruit,

geen omweg door het leven, ’t gegist bestek

heeft lang genoeg geduurd en

niemand die zal wenen.

 

De zee loopt leeg, aan ’t einde

moet ik zijn, daar wacht mijn laatste storm

met hem raas ik mijn woede uit

en daarna blijft het stil.

Maak jouw eigen website met JouwWeb